روابط جنسی
نگرانی در مورد تأثیرات بیماری التهابی روده (IBD) بر روابط شخصی و جنسی تان طبیعی است. روابط خصوصی یکی از نگرانی های بجا و مهم اکثر افراد مبتلا به IBD است. شاید فکر کنید این مسئله آنقدر شخصی یا خجالت آور است که نمی توانید با پزشک یا پرستار خود در میان بگذارید.
خبر خوب این است که در اکثر موارد IBD تأثیری بر توانایی فیزیکی شما در رابطه جنسی ندارد. اما واقعیت این است که مواقعی وجود دارد که حس آن را ندارید، بویژه در زمان عود بیماری. اما همانطور که IBD را می توان مدیریت کرد، اثر آن بر میل و فعالیت جنسی نیز قابل مدیریت است. مهمترین مسئله کنار آمدن با مسائل احساسی و روان شناختی است.
احساسات
وقتی به وضعیت خود فکر میکنید ممکن است حس های مختلفی داشته باشید. وقتی پای رابطه شما با شریک زندگی تان در میان باشد شاید حس های متفاوتی را تجربه کنید. این احساسات شامل خجالت، اضطراب، نگرانی یا ناامیدی می شود.
این احساسات می تواند به علت مسائل جسمی (از قبیل داشتن علائم ناخوشایند یا ناراحت کننده) و همینطور احساس شما درباره خودتان و سطح اعتماد به نفس شما باشد.
نگرانی شما می تواند از این دست باشد:
- آیا کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون باعث دردآور شدن رابطه جنسی می شود؟
- بدنم بوی بدی می دهد؟
- اگر حین رابطه جنسی مجبور شوم به توالت بروم چه می شود؟
- داروهایی که مصرف می کنم چه تأثیری بر میل/توانایی جنسی من دارد؟
این ترس ها کاملاً طبیعی هستند. در صورت امکان با پزشک یا شریک زندگی خود صحبت کنید. به یاد داشته باشید راحت صحبت کردن درباره هرگونه نگرانی، کمک می کند از خجالت زدگی دور شوید و کار برایتان آسان شود. همیشه به یاد داشته باشید پس از دوره های فعالیت بیماری دوره های بهبود (قطع علائم ) می آیند که می توانید یکبار دیگر زندگی عادی خود را تجربه کنید.
به شریک زندگی خود بگویید دقیقاً چه احساسی دارید و چه زمانی به حمایت بیشتر او نیاز دارید. بیان اطلاعات درباره وضعیت شما از جمله نحوه تأثیر آن بر بدن می تواند رابطه جنسی را آسان تر کند. اینکه چطور این کار را انجام می دهید اهمیت دارد. ساده انجامش دهید. در ابتدا نیازی نیست تمام جزییات IBD خود را تشریح کنید – هر چه با هم راحتتر باشید ، بیشتر با هم صحبت خواهید کرد. با صداقت و اعتماد به نفس باشید، نه مضطرب و بدبین. رفتارمردم انعکاسی ار رفتارهای خود شما است.
می توانید برای شروع گفتگو، این وبسایت را به شریک زندگی خود نشان دهید. داشتن روابط عاشقانه و شبکه ای از دوستان و خانواده می تواند تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی شما داشته باشد.
اهمیت گفت و شنود
اگر در رابطه جنسی دچار مشکل شده اید بویژه اگر از برقراری رابطه احساس درد می کنید لازم است که به پزشک خود اطلاع دهید. اگر نمی توانید به راحتی این مسائل را به پزشک خود بگویید شاید راحتتر بتوانید با پرستار با تجربه در این زمینه (اگر دسترسی دارید) مطرح کنید.
نکات عملی
چند کار می توانید انجام دهید تا برقراری رابطه جنسی دلنشین تر شود:
- اگر باید شب از شیاف استفاده کنید پس از رابطه جنسی این کار را انجام دهید. این کار احتمال نیاز به توالت هنگام برقراری رابطه جنسی را کاهش می دهد
- اگر حین برقراری رابطه جنسی احساس درد یا ناراحتی می کنید از ژل روان کننده استفاده کنید
رابطه جنسی همیشه به معنای انجام آمیزش نیست. هنگامی که حالتان خوب نیست بوسیدن و بغل کردن بدون آمیزش نیز می تواند رضایت زیادی برای هر دو طرف به ارمغان بیاورد.
حتی اگر بارها به خاطر IBD احساس ناامیدی و خجالت کردید به یاد داشته باشید این مشکل فقط بخشی از وجود شماست. سعی کنید کلیت رابطه را در ذهن خود مجسم کنید: اهداف، آرزوها، و خاطرات مشترک.
نگرانی های رایج
اگرچه ممکن است هنگام مواجهه با علائم و آثار IBD، فقط به جنبه های جسمی آن فکر کنید، ولی روش هایی هست تا کمک کند که شما احساس آسودگی بیشتری نمایید.
- واقعاً احساس خستگی می کنم: حتماً به اندازه کافی استراحت کنید و بخوابید. اثرات جسمی IBD می تواند احساسات شدیدی ایجاد نماید که باعث خستگی شود. تا حد ممکن راحت باشید و اضطرابهای خود را با شریک زندگی تان در میان بگذارید. اوقاتی را برای رابطه جنسی اختصاص دهید که خستگی کمتری داشته باشید مثلاً اول صبح بجای آخر شب
- داروهای من با زندگی جنسی من تداخل دارد: افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو یا کرون احتمال دارد نیاز به استفاده از شیاف یا تنقیه در زمان خواب داشته باشند که این موضوع ممکن است با آمیزش جنسی بدون برنامه تداخل داشته باشد. اگر چنین اتفاقی افتاد سعی کنید بجای موقع خواب زمان دیگری از روز را برای انجام رابطه جنسی انتخاب کنید .
- احساس جذابیت نمی کنم: با شریک زندگی خود درباره احساستان صحبت کنید. از پاسخ وی متعجب خواهید شد. احتمالاً وی اصلاً آن نقص هایی که شما می بینید را نمی بیند! فکر کنید چه کارهایی می توانید انجام دهید تا جذابتر شوید: لباس های زیبا، مدل موی جدید، یا آرایش زیبا برای لحظات خصوصی
- آمیزش دردناک است: درگیری های IBD (مانند فیستول، عفونت، و فیبروز یا تنگی) می تواند باعث درد حین رابطه جنسی شود. اگر این اتفاق روی می دهد با پزشک خود صحبت کنید
- جراحی چه عواقبی برایم دارد؟ جراحی تنها زمانی انجام می شود که سایر روشهای درمان جوابگو نباشند و جراح شما سعی می کند احتمال بروز جای زخم را به حداقل برساند. در موارد معدودی نیاز به ایجاد مجرای خروجی مدفوع وجود دارد. اگرچه به این مسئله عادت می کنید و با آن سازگار می شوید اما بهترین راه برای شما و شریک جنسی تان این است که درباره آن حرف بزنید. هرچه شریک زندگی تان بیشتر درباره IBD بداند بهتر شما را درک خواهد کرد
IBD و جراحی
شاید درباره جراحی بعنوان یکی از درمان های IBD با پزشک خود صحبت کرده باشید. در بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو جراحی می تواند درمان کننده باشد؛ در بیماری کرون جراحی در یک قسمت خاص یا اگر بخش های مشخصی از روده شدیداً درگیر شده باشند می تواند کمک کننده باشد.
اگرچه اکثر بیمارانی که جراحی می شوند از چندین مشکل رها شده و بهبود می یابند اما لازم است از برخی تغییرات که ناشی از جراحی هستند آگاه باشند:
- زنان: ممکن است دچار کاهش یا از دست رفتن میل جنسی شوید؛ این عارضه معمولاً در نتیجه تغییر در نگرش شما به بدنتان و احساس جذابیت کمتر ایجاد می شود. ممکن است دچار کاهش احساس در نواحی جنسی بدن شوید که منجر به عدم تحریک جنسی و خشکی واژن می شود. این موارد برخی اوقات باعث دردناک شدن آمیزش و یا احساس ناخوشایند می شود.
- استفاده از ژل روان کننده و تجربه موقعیت های مختلف حین آمیزش می تواند به بهبود رابطه جنسی شما کمک کند. مهم آن است که با شریک زندگی خود صحبت کنید و از سوال کردن در مورد جذابیت جنسی تان از وی نهراسید.
- مردان: عصب های اطراف اندام های تناسلی (که به محدوده روده بسیار نزدیک هستند) برخی اوقات هنگام جراحی قطع شده یا آسیب می بینند. این مسئله باعث بروز مشکلاتی در نعوظ و انزال می شود. در غالب موارد این عصب ها التیام یافته و قدرت کامل باز می گردد اما ممکن است چند سال به طول بیانجامد. با شریک زندگی خود صحبت کنید و از وی بخواهید صبور باشد. در این اثنا، دیگر روش های کسب لذت جنسی را امتحان کنید
اگر این مشکلات بیش از دو سال ادامه یافت با پزشک خود صحبت کنید. شاید وی شما را برای توصیه های بیشتر به متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد.